Suplement diety Selen + cytrynian cynku w 36 tabletek

Selen jest niezbędnym elementem licznych szlaków metabolicznych. Jego prawidłowy poziom wpływa na spermatogenezę, utrzymanie zdrowych włosów i paznokci, silny układ odpornościowy i zdrowie tarczycy. Pełni on także funkcję ochronną przed negatywnymi czynnikami stresu oksydacyjnego.

Naturalne źródła selenu

Źródłem selenu mogą być zarówno produkty pochodzenia roślinnego, jak i zwierzęcego. Duże ilości tego pierwiastka znajdują się w mięsie, rybach, nabiale, produktach zbożowych (m.in. płatkach owsianych), orzechach (zwłaszcza brazylijskich) i grzybach. W selen bogate są również niektóre warzywa (np. brokuły, kapusta biała, czosnek, cebula) i rośliny strączkowe (m.in. soczewica). 

Właściwości

Jest to pierwiastek śladowy wchodzący w skład wielu białek enzymatycznych. Biodostępność selenu w dużej mierze wynika z postaci, w jakich występuje – może przybierać formę nieorganiczną (selenków i selenianów) lub organiczną (selenometioniny, selenocysteiny, selenoglutationu). Przy czym selen organiczny jest lepiej przyswajalny dla organizmu.

Prawidłowy poziom selenu: przyczynia się do prawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego, dobrego stanu włosów i paznokci, ochrony komórek przed stresem oksydacyjnym, odpowiedniej spermatogenezy, a także wspiera pracę tarczycy. 

Cynk bierze udział w wytwarzaniu białek i kwasów nukleinowych, które są odpowiedzialne głównie za przenoszenie i przechowywanie informacji genetycznych. W organizmie ludzkim mikroelement ten, występuje w niewielkich ilościach. Wchłanianie cynku z diety waha się od 10 do 40% i zachodzi w jelicie cienkim.

Głównym źródłem mikroelementu są produkty zbożowe (30-40%) oraz mięso, wędliny i ryby (28-34%). Pierwiastek ten również w dużych ilościach występuje w ostrygach i małżach. Ponadto śladowe ilości cynku można znaleźć w cieciorce, krewetkach, mleku, a także orzechach włoskich.

W warunkach niedoboru tego pierwiastka zwiększa się wchłanianie cynku z diety, jak również reabsorpcja cynku wydzielanego z sokiem trzustkowym i żółcią do jelita. Niedobór tego pierwiastka może powodować wiele niepożądanych zmian skórnych.

Grupami ryzyka wystąpienia niedoborów tego mikroelementu są dzieci, kobiety ciężarne, alkoholicy, weganie oraz ludzie starsi.